نقش درست‌گویی قصه در جذب مخاطبان کودک و نوجوان

The role of correct storytelling in attracting children and adolescents audience

نویسندگان :

علی اکبر کمالی نهاد¹،
استادیار گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی . دانشگاه فرهنگیان. تهران. ایران¹
تعداد صفحات : 149
چکیده :

قصه‌ها بخشی از گذشتة جذاب پدران، مادران و بزرگسالانی هستند که روزگاری با آن‌ها زندگی کرده‌اند و از حوادث آنها تجربه‌هایی برای زندگی واقعی خود برگزیده‌اند. بزرگترها امروز در ساختی متفاوت و به‌گونه‌ای دیگر به‌عنوان قصه‌گو زیبایی‌هایی را که خود درک کردهاند، به کودکان و نوجوانان هدیه می‌کنند. قصه‌گویی یکی از خواستنی‌ترین کارهایی است که هرکس یکبار هم که شده آن را تجربه کرده است؛ اما قصه‌گویی صحیح، اصولی دارد که قصه‌گویان حرفه‎ای برای جذب مخاطب و اجرای صحیح قصه، آن‌ها را به کار می‌برند. پژوهش حاضر با رویکرد مخاطب‌شناسی و درست‌گویی قصه، نقش این عوامل را بررسی کرده است. یافته‎های پژوهش نشان می‌دهد مؤلفه‎های کلامی و غیرکلامی مثل اعتماد به نفس و استقلال قصه‌گو، تعامل و ارتباط قصه‌گو با کودک و نوجوان، لحن و بیان قصه‌گو، صدای رسا و دلنشین، قدرت تصویرگری و فضاسازی، کاربرد زبان بدن در قصهگویی و دیگر ترفندها و ابتکارات قصهگویی، در ارائة بهتر قصه و جذب بیشتر مخاطب کودک و نوجوان مؤثرند.

موضوع : علوم انسانی
کلمات کلیدی : درست‌گویی، قصه‌گویی، مخاطب‌شناسی، کودک و نوجوان.
مراجع :
ارجی، علی‌اصغر. (1391). «متون باز، بسته، مطلوب کدام است؟». روشنان، دفتر چهاردهم، صص 49-32؛ امین دهقان، نسرین؛ پریرخ، مهری. (1382). «تحلیل محتوای کتاب‌های داستانی مناسب کودکان در گروه سنی ب با رویکرد کتاب درمانی». کتابداری و اطلاع‌رسانی، شمارۀ 24، صص74- 51؛ بختیاری، محمد. (1375). «نقش بازی در تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان». تربیت، شمارۀ 108، صص 15-17؛ تاج‎آبادی، رضا؛ رنجبری، صفرعلی. (1389). «سیری در هنر قصه‌گویی و شیوه‌های روایت قصه». نشریۀ کتاب ماه کودک و نوجوان، شمارۀ 161، صص73-63؛ رادبخش، ناهید؛ محمدی‌فر، محمد؛ کیان ارثی، فرحناز. (1392). «اثربخشی بازی و قصه‌گویی بر افزایش خلاقیت کودکان». نشریۀ ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، دورۀ دوم. شمارۀ 4، صص 195-177؛ رفیعی، سید محمدعلی. (1391). «مخاطب‌گرایی متعالی، نیازها، گستره‌ها، پیشنهادها». روشنان، دفتر چهاردهم، صص 79-50؛ سلیقه‌دار، لیلا. (1388). «آموزش؛ قصه‌گویی و قصه‌سازی برای کودکان». مجلۀ رشد آموزش پیش دبستانی، شمارۀ 3، صص35- 34؛ سیدآبادی، علی‌اصغر. (1385). عبور از مخاطب‌شناسی سنتی. چاپ اول. تهران: نشر فرهنگ‌‌ها؛ شمس، مرتضی؛ زابلی‌زاده، اردشیر. (1397). «نقش گویندۀ خبر ارتباط‌گر در جذب مخاطب و افزایش اثربخشی خبر تلویزیونی». مطالعات میان‌رشته‌ای ارتباطات و رسانه، شمارۀ 1، صص 64- 35؛ صادق زاده، محمود؛ زارع بیدکی، مریم. (1393). «بررسی اصلی‌ترین ویژگی‌های زبانی و تصویر‌آفرینی در اشعار رحماندوست». مطالعات ادبیات کودک، سال پنجم، شمارة 2، 106- 75 ؛ صلح‌جو، علی‌. (1389). «بلاغت مخاطب». جهان کتاب، سال پانزدهم، شمارۀ 254- 253، ص 75؛ صیادکوه، اکبر. (1399). مقدمه ای بر مبانی درست خوانی متن در زبان فارسی. چاپ اول. تهران: انتشارات دانشگاه فرهنگیان؛ عطاشی، عبدالرضا. (1397). «بررسی بلاغی دلالت‌های زبان بدن در قرآن کریم». نشریۀ زبان و ادبیات عرب، شمارۀ 18، صص 166-149؛ گنج‌جو، بهروز. (1368). «قصه‌گویی برای کودکان و اثرات آموزشی آن». نشریۀ پیوند، شمارۀ 121، صص 16-19؛ محجوب، محمد جعفر. (1386). ادبیات عامیانۀ ایران: مجموعه مقالات دربارة افسانه‌ها وآداب و رسوم مردم ایران. به کوشش حسن ذوالفقاری، چاپ سوم. جلد 1و2. تهران: چشمه؛ مونته‌رو، پاتریس. (1394). رازهای قصه گویی. ترجمة فرزانه فخریان، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان؛ نعمتی انارکی، داود. (1380). «نقش رسانه‎های گروهی در اطلاع‌رسانی و عوامل بروز بی‎اعتمادی مخاطب نسبت به خبر». پژوهش‌های ارتباطی، شمارۀ 2، صص 214- 197.

---

تعداد بازدید از مقاله : 30
تعداد دانلود فایل : 10